Barış Bıçakçı'nın son kitabı.Ankara'da toplu konutta yaşayan ve 35 yaşın biyografisinde işini bırakıp yazarlığa geçmek için ideal bir zaman olduğunu düşünen Cemil'in iç dünyasını anlatan , içimizden bir roman 'Sinek Isırıklarının Müellifi'...
Ankara'da yaşayan ya da yaşamış olanların her sayfada kendilerinden bir şeyler bulabilecekleri bir kitap olan 'Sinek Isırıklarının Müellifi' , kısa ve birbirinden ayrık görünen ama hepsi bir yap-boz'un parçası olan bölümlerle Cemil'in iç sorgulamasına tanıklık etmemizi sağlıyor ve bizi dönüp kendi hayatımızı gözden geçirmeye itiyor..Cemil insanın canını yakacak şeylerden bahsederken 'hiç acıtmayan sinek ısırıklarının müellifi olduğunu' söylüyor ,sanki anlattıklarının okuyucuya bir sinek ısırığı kadar etki edeceğini , kitap bir köşeye konduktan sonra unutulacağını bilerek..
Kaybettiklerimiz , kazanmaya çalıştıklarımız ama neredeyse hiç sahip olamadığımız şeylerin romanı Sinek Isırıklarının Müellifi..
Altı çizilecek onlarca yerden bazıları ;
''Kadınlardan ne çok şey istiyoruz diye düşünüyor Cemil . Bizi affetsinler , memelerini göstersinler ve bize ölümsüzlük versinler''
''Aforizma..hani şu kahvaltıda ekmeğin üzerine sürdüğümüz beyaz ve kıvamlı şey.Sizi beslemez ama tok tutar..''
''Halbuki sadece bedeniz ve bununla başedemediğimiz için ruh diye bir şey icat etmişiz..''
''Dünyamızdaki alışılmışın dışındaki her şeyin açıklanması gerekir ve bu hiç de masum bir gereklilik değildir.Açıklama yaparsınız , neden gösterirsiniz , makul gerekçeler sunarsınız , sonra bir de bakmışsınız tam da sizden açıklama bekleyenlerin dilini kullanıyorusunuz , kendi dilinizi değil.Birilerine açıklama borçluysanız borcunuzu daima kendi dilinizi harcayarak ödersiniz.''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder